وعَنْ أَمیرِ الْمُؤْمِنِینَ أبی حفْصٍ عُمرَ بنِ الْخَطَّابِ بْن نُفَیْل بْنِ عَبْد الْعُزَّى بن ریاح بْن عبدِ اللَّهِ بْن قُرْطِ بْنِ رزاح بْنِ عَدِیِّ بْن کَعْبِ بْن لُؤَیِّ بن غالبٍ القُرَشِیِّ العدوی. رضی الله عنه، قال: سمعْتُ رسُولَ الله صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم یقُولُ « إنَّما الأَعمالُ بالنِّیَّات، وإِنَّمَا لِکُلِّ امرئٍ مَا نَوَى ، فمنْ کانَتْ هجْرَتُهُ إِلَى الله ورَسُولِهِ فهجرتُه إلى الله ورسُولِه، ومنْ کاَنْت هجْرَتُه لدُنْیَا یُصیبُها، أَو امرَأَةٍ یَنْکحُها فهْجْرَتُهُ إلى ما هَاجَر إلیْهِ » متَّفَقٌ على صحَّتِه.
از حضرت عمر بن الخطاب رضی الله عنه روایت شده که گفت:
از رسول خدا صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: همانا ثواب اعمال به نیت بستگی دارد و هر کس نتیجهء نیت خود را درمیابد، پس کسی که هجرت او بسوی خدا و رسول او است ثواب هجرت بسوی خدا ورسولش را در می یابد و کسی که هجرتش بسوی دنیا باشد بآن میرسد یا هجرت او برای ازدواج با زنی باشد، پس هجرت او بسوی چیزیست که برای رسیدن به آن هجرت نموده است.